آرامگاه عمر خيام گيراترين نقطه گردشگري نيشابور و نمونهٔ برجستهٔ معماري نوين ايراني است كه طراحِّ آن هوشنگ سيحون بود و آن را در ۶ شهريور ۱۳۴۱ پايان داد. طرحش برگرفته از زندگي، زمانه و انديشه‌هاي عمر خيام است كه بر هر سه «رياضي‌دان»، «اخترشناس» و «شاعر» بودنِ خيام استوار است و سازه‌هاي پيرامون آرامگاه، به پيشهٔ پدري خيام (خيمه‌دوزي) رويكرد دارد؛ ۲۲ متر بلندا دارد و در باغي در حومهٔ شهر نيشابور جاي دارد كه آرامگاه و مسجد محمد محروق نيز در آن برپاست كه به‌عنوان يك امام‌زاده نزد مسلمانان شيعه گرامي داشته مي‌شود.